Ο Μ.Σ. περνάει από συνέντευξη για να εργαστεί σε ένα καράβι. Τη συνέντευξη συντονίζουν τρεις αξιωματούχοι.
Ένας από τους αξιωματούχος τον ρωτάει: «Έρχεται ένας μεγάλος κυκλώνας, παλιρροϊκά κύματα, και το καράβι σχεδόν βουλιάζει. Τι θα κάνεις;» Ο Μ.Σ. απαντάει «Κανένα πρόβλημα. Θα κάνω αυτό που είναι τεχνικά σωστό. Θα σταματήσω το καράβι και θα ρίξω άγκυρα».
Ο άλλος αξιωματούχος λέει: «Αλλά τότε ένα άλλο παλιρροϊκό κύμα έρχεται και το καράβι είναι έτοιμο να βουλιάξει. Τι θα κάνεις;»
Ο Μ.Σ. λέει: «Το ίδιο. Θα ρίξω μια ακόμη άγκυρα. Όλα τα καράβια έχουν άγκυρες».
Ο τρίτος αξιωματούχος λέει: «Αλλά τότε ένα άλλο παλιρροϊκό κύμα…»
Και ο Μ.Σ. απαντάει «Σπαταλάτε το χρόνο μου χωρίς λόγο. Θα κάνω το ίδιο – θα ρίξω μια ακόμα άγκυρα για να σταθεροποιήσω το καράβι από το παλιρροϊκό κύμα».
Τότε ο πρώτος αξιωματούχος τον ρωτάει: «Από που θα βρεις όλες αυτές τις άγκυρες;»
Και ο Μ.Σ. λέει: «Παράξενη ερώτηση. Από που βρήκατε εσείς όλα αυτά τα παλιρροϊκά κύματα; Από την ίδια πηγή. Εάν μπορείς εσύ να φανταστείς παλιρροϊκά κύματα, γιατί να μην μπορώ εγώ να φανταστώ άγκυρες; Συνέχισε να φέρνεις όσα περισσότερα παλιρροϊκά κύματα μπορείς κι εγώ θα συνεχίζω να κατεβάζω όλο και πιο βαριές άγκυρες.»
Κάποιες φορές, τυχαίνει να μεγαλοποιούμε τα πράγματα. Φανταζόμαστε τον εαυτό μας να αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα το οποίο απειλεί να μας βουλιάξει. Σε κάποιες περιπτώσεις φανταζόμαστε και κάποια λύση. «Αν συμβεί αυτό, θα κάνω εκείνο».
Το πρόβλημα φαίνεται απλό και κάνουμε αυτό που είναι τεχνικά σωστό: ρίχνουμε μια άγκυρα.
Αλλά συνήθως δεν μένουμε στα απλά. Μεγαλοποιούμε κι άλλο την κατάσταση και αρχίζουμε να φανταζόμαστε όλο και μεγαλύτερα προβλήματα.
Πόσα κατά φαντασίαν παλιρροϊκά κύματα δημιουργείτε στην καθημερινότητά σας;
Και σε πόσα από αυτά μένετε ήσυχοι ότι αν έρθουν, θα έχετε μια άγκυρα διαθέσιμη;
Προσέξτε το κοινό στοιχείο. Και τα δύο βρίσκονται στη σφαίρα της φαντασίας.
Προσέξτε και τη διαφορά.
Το ένα μοιάζει να μας αποδυναμώνει ενώ το άλλο να μας ενδυναμώνει στη στιγμή, στο τώρα που το σκεφτόμαστε!
Παρόλο που είναι ένα μη υπαρκτό σενάριο, επηρεάζει το σήμερα, που τίποτα από όσα υποθέτουμε δεν είναι πραγματικότητα.
Επομένως, στο τώρα και στη φαντασία μας, μήπως μας συμφέρει να επιλέξουμε «τι θα γίνει αν…» κάνοντας σκέψεις και ερμηνίες που μας ενδυναμώνουν; Διότι αυτό που θα σκεφτούμε θα επηρεάσει το τι θα κάνουμε. Και το τι θα επιλέξουμε να κάνουμε θα επηρρεάσει το αποτέλεσμα. Είτε στο παρόν, είτε στο μέλλον.
«Εάν μπορείς εσύ να φανταστείς παλιρροϊκά κύματα, γιατί να μην μπορώ εγώ να φανταστώ άγκυρες; Συνέχισε να φέρνεις όσα περισσότερα παλιρροϊκά κύματα μπορείς κι εγώ θα συνεχίζω να κατεβάζω όλο και πιο βαριές άγκυρες».
Photo by Andrew Neel on Unsplash
